Press Releases

Siły nabywczej dla handlu detalicznego w Unii Europejskiej | GfK

Press Releases

Siły nabywczej dla handlu detalicznego w Unii Europejskiej | GfK



24.07.2018

Siła nabywcza Belgów na rynku żywności trzy razy większa niż siła nabywcza Polaków

Badania zróżnicowania siły nabywczej dla poszczególnych linii produktów na wybranych rynkach EU

Warszawa, 24 lipca 2018 r. – Belgia, Chorwacja, Włochy i Polska to cztery objęte badaniem europejskie rynki detaliczne, różniące się znacznie pod względem wielkości, liczby ludności, ogólnej siły nabywczej i siły nabywczej dla poszczególnych linii produktów. Analizy siły nabywczej dla poszczególnych linii produktów wskazują, iż potencjał wydatkowania w zakresie poszczególnych grup produktów jest zróżnicowany zarówno na rynkach wewnętrznych tych krajów, jak i pomiędzy nimi.

Instytut GfK wyliczył siłę nabywczą dla wybranych 17 grup produktów w różnych krajach europejskich. Łączny potencjał wydatków na zakup tych grup produktów to siła nabywcza dla handlu detalicznego. Jest ona częścią ogólnej siły nabywczej, realizowaną w sklepach handlu detalicznego.

Część siły nabywczej realizowanej w handlu detalicznym znacznie różni się w poszczególnych krajach. Największy udział ma w Chorwacji (47 proc.), chociaż poziom ich siły nabywczej ogółem jest stosunkowo niski. Z kolei Włosi mają wyższy poziom ogólnej siły nabywczej, natomiast udział siły nabywczej dla handlu detalicznego jest niższy i wynosi 28 procent. Włosi mają zatem prawie 2,5 razy więcej siły nabywczej ogółem niż Chorwaci, ale tylko około półtora raza więcej siły nabywczej w handlu detalicznym.

Żywność ma największy udział w wydatkach w handlu detalicznym w sklepach stacjonarnych. Na przykład wspomniani Chorwaci wydają prawie połowę swojej siły nabywczej dla handlu detalicznego na żywność. Z kolei w przypadku Belgów udział ten wynosi 44,9 proc., Włochów 44,6 proc., a Polaków 43,1 proc. Jest to nie tylko kwestia zróżnicowania poziomu dochodów czy „kosztów życia” w poszczególnych krajach, ale również szeroko rozumianego stylu życia, w którym znacząca część wydatków przeznaczana jest na usługi, podróże czy rekreację.

 

Belgia Włochy Chorwacja Polska
                                                                                    wartość bezwzględna w EUR na mieszkańca
siła nabywcza

19 198 17 119 6 969 6 710
siła nabywcza
dla handlu detalicznego
7 232 4 716 3 278 2 427
siła nabywcza
dla poszczególnych linii produktów:
udział siły nabywczej dla handlu detalicznego w %
produkty żywnościowe 44,9 44,6 49,0 43,1
odzież 9,8 13,2 10,5 11,2
elektronika użytkowa 4,7 3,0 2,7 5,1
zegarki i biżuteria 1,1 2,2 1,5 1,5

Źródło: badanie siły nabywczej GfK dla poszczególnych linii produktów dla handlu detalicznego w 2017 r. dla Belgii, Chorwacji, Włoch i Polski

Istotne różnice w sile nabywczej ogółem w badanych krajach znajdują również odzwierciedlenie w potencjale wydatkowania na osobę w zakresie poszczególnych linii produktowych. Podczas gdy Polacy mają do dyspozycji tylko 1 046 EUR na zakup żywności na osobę, Chorwaci 1 605 EUR, Włosi 2 104 EUR, to Belgowie już aż 3 247 EUR. W związku z tym, potencjał do wydatkowania na żywność w Belgii jest ponad trzy razy wyższy niż w Polsce.

Interesujących wyników dostarcza porównywanie siły nabywczej dla poszczególnych linii produktów nie tylko pomiędzy poszczególnymi krajami, lecz także w obrębie tych krajów. Ujawnia wiele różnic w regionalnej dystrybucji potencjału zakupowego.

Polska
Polska zajmuje dwudzieste dziewiąte miejsce w rankingu siły nabywczej w Europie. Przy kwocie 2,427 EUR na osobę, siła nabywcza dla rynku detalicznego w Polsce stanowi około 36 proc. ogólnej siły nabywczej kraju.

Z tej kwoty około 43,1 proc. to wydatki na produkty spożywcze, na odzież przypada kolejne 11,2 proc. 5,1 proc. na osobę przypada na wydatki na elektronikę użytkową, a udział wydatków na zegarki i biżuterię wynosi 1,5 proc.

W ramach siły nabywczej w Polsce występuje znaczne zróżnicowanie w zależności od linii produktów. Potencjał wydatków na linię produktów żywnościowych jest stosunkowo równomiernie rozłożony, ponieważ zakupy żywności są podstawową potrzebą, niezależnie od ogólnej zamożności regionu. Wyraźnie wyższy poziom siły nabywczej w przypadku odzieży widoczny jest wokół Warszawy, lecz mniejsze miasta również wykazują wyższy od średniej potencjał dla tej linii produktów. Potencjał wydatków w przypadku elektroniki użytkowej jest silnie spolaryzowany: północ i południowy wschód Polski wykazują poziom znacznie poniżej średniej krajowej. Dotyczy to także regionu wokół Poznania (ale nie samego miasta i jego najbliższego otoczenia). Potencjał wydatków w przypadku zegarków i biżuterii jest najwyższy w środkowej części kraju oraz w niektórych miastach przygranicznych i nadmorskich.

Do pobrania
Dodatkowe wyniki i porównania z badań

O badaniu
Badanie siły nabywczej GfK dla poszczególnych linii produktów w handlu detalicznym w 2017r. obejmuje wiele krajów i przedstawia dane dotyczące siły nabywczej w przypadku różnych grup produktów, od żywności i odzieży po zegarki i biżuterię. Dane na temat potencjału wydatków w poszczególnych regionach podane są w wartościach bezwzględnych i wartościach na mieszkańca w euro, w przeliczeniu na tysiąc mieszkańców i jako wskaźnik (w porównaniu ze średnią krajową).

Dane opierają się na analizach zachowań zakupowych konsumentów. GfK wykorzystuje informacje na temat konsumentów oraz dane społeczno-demograficzne dotyczące gospodarstw domowych i powiązaną typologię lokalizacji, aby stworzyć szczegółowy obraz wydatków konsumenckich w rozbiciu na regiony. Dane są dostępne dla różnych poziomów administracyjnych (regiony, powiaty, powiaty, gminy) i pocztowych (kodów pocztowych). Badania obejmują również dane dotyczące mieszkańców i gospodarstw domowych. Oprócz analiz danych, GfK udostępnia również mapy cyfrowe w programie RegioGraph.
Siła nabywcza przedstawiana jest w postaci prognozowanych wartości nominalnych, co oznacza, że wartości te nie uwzględniają inflacji. Wartości te opierają się na miejscu zamieszkania konsumentów, a nie miejscu sprzedaży. Dane obejmują średnie wartości dla wszystkich mieszkańców danego regionu. Nie można zatem na podstawie tych danych liczbowych przyjąć założeń dotyczących aktywów finansowych konkretnych osób.